ALLT BRJÁLAÐ EINSOG Í GÆR OG FYRRADAG


THE DENOUNCE OF COMMUNISM
Og fram heldur áframvindan, bæði fram og áfram - einsog vindubrúin fræga á sýrukastalanum í sögunni gömlu.
Greifynjan Paulette Gismoard erfði allt eftir föður sinn eftir að hann féll af hestbaki og lamaðist fyrir neðan barka. Eftir fallið fylltist höfuðið á föður hennar af ranghugmyndum og hann hélt að hann væri guðleg vera, gæti flogið og uppfyllt óskir þegnanna í landinu. Hann var með vélmenni sem hann stýrði með blæstri í gegnum digital fíber-rör sem hann hafði í munninum og sífellt að reynað láta vélmennið útbúa handa sér skikkju svo hann gæti verið alvöru guð. Skikkjugerðin hjá vélmenninu gekk greiðlega fyrir sig en það var erfiðara að klæða kónginn í skikkjuna og endaði yfirleitt með því að vélmennið reif einhvern útlim af kónginum í tilrauninni. Faðir greifynjunnar kenndi ekki neins og tók ekki eftir því þegar hann missti útlim en varð máttlaus þegar hann missti mikið blóð.
Á endanum, eftir að hann hafði misst 2 hendur og einn fót, dó hann og það var mikil sorg í ríkinu sem núna var orðið greifynjuríki. Í líkræðunni sem æðstipresturinn hélt áðuren dóttirin, greifynjan sturtaði líki föður síns niðrí krókódílasíkið, talaði hann um kaldhæðnina í því að þótt karlinn væri með ranghugmyndir um að vera eitthvað annað en hann var, þá var ranghugmyndin í rauninni alveg rétt - karlinn var bara búinn að gleyma því hver hann var, að hann væri kóngur og ruglaðist aukþess á muninum á kóngi og guði.
en núna var stúlkan alsráðandi í ríkinu en þetta hafði tekið of langan tíma og hún var orðin sturluð af því að bíða og útaf vantraustinu sem henni var sýnt.
Meiraðsegja þótt kóngurinn væri farlama og elliær með þaðsem þá voru taldar ranghugmyndir, datt engum í hug að horfa til hennar með að taka yfir stjórn ríkisins. Hún beið frá þeim degi þegar fréttist af falli kóngsins tilbúin að taka við völdum en enginn kom og ráðgjafarnir létu einsog þeir væru að stjórna í veikindum kóngsins, en voru að sjálfsögðu að pota sínum otutota og baka eldskörunarkökur.
Greifynjan, stúlkan sem hét Paulette Gismoard var að sjálfsögðu í raunogveru prinsessa en núna drottning eftir fall kóngsins föður hennar - brást við með því að lýsa yfir almennum jöfnuði í ríkinu. Allir sem stýrðu búi en áttu það ekki, áttu núna búið og allt landið kringum það en var skylt að skila allri landbúnaðarvöru umfram neyslu, á markað í þorpinu nýjum eigendum að kostnaðarlausu. Hún fríddi allra þræla og gaf þeim gull úr gullforða ríkisins, konum í vændi og öðrum í nauðungarvinnu bauð hún að taka yfir kirkjur landsins eftir að hún hafði rekið alla kljárkana yfir í næsta ríki, Portúgastan. Kirkjunum hélt hún áfram uppi með tíund en tíundina tók hún núna af hermönnum ríkisins - en þeim sem störfuðu í kirkjunum var frjáls höndin með það undir hvaða starfa þær notuðu aðstöðuna.
Hún leysti upp kastalahirðina og brenndi öllum bókum um ættartölu, bannaði minnugum mönnum að muna skyldleika og tengsl og byrlaði hinum ættgöfugu óminnislyfi - þannig þeir mundu ekki lengur að þeir voru fyrrum blánir í blóði - allir ójafnir skyldu jafn ójafnir.
Hún lýsti bandaríska kvikmyndaleikstjórann Spike Lee verndara ríkisins og lét hefja skógrækt inná danssal kastalans.
Allir glæpamenn voru leystir úr haldi og þeim sem höfðu voru dæmdir fyrir þjófnað, var fengið í hendur það sem þeir höfðu reynt að stela. Morðingjunum var safnað saman og þeim boðin vinna á sérlegum sýruakri greifynjunnar. Grafir hengdra og brenndra norna voru lýstar heilagar og Spike Lee var sjálfur sóttur frá Ameríku til að blessa þær. Nornir sem voru ennþá lifandi og biðu aftöku fengu sérlega heiðursorðu SpikeLeeReglunnar og þeim var boðið í kastalann og starfa að því á uppfinningastofu að reynað að finna upp matvæli sem aldrei þrytu og ennfremur finna upp og hanna góð eiturlyf handa greifynjunni.

Hver er boðskapurinn með þessari sögu? Við vitum það ekki, Behringer SM57 skrifaði þessa sögu í morgun og hefur hingaðtil ekki verið fáanlegur tilað útskýra meiningu hennar. Hann segir að list eigi að skynja fremur en skilja og beit í þumal sér að okkur og kallaði okkur smáborgara og formalista.

Oddgeir Atgeirsnefsson, í fjarveru Iggjalds Gullspillssonar sem er í fríi vegna árlegs rigningadansleiks hins íslenska indjánafélags.

BOGGULL ENDURMIXAÐUR
THE GREAT TERROR Þetta lag var birt áður undir nafninu Guns on the Roof en hét í raun Guns on the Bering Sea, ég held að það hafi áður verið að reynt að útskýra afhverju þessir íslensku bogglar kjósa að nefna tónlist sína uppá ensku - en það var mjög flókið og komst kanski ekki alminnilega til skila.
Fyrst héldum við að það væri útaf fælsisteminu í tónlistarforritunum sem þeir nota þegar þeir eru að vinna mússikina, en það stóðst ekki skoðun enda alþjóðlegir lyklar og tákn komin í öll stýrikerfi núorðið.
Við fengum síðan Mælissérfræðing til starfa hjá Boggli ehf, eftir langvarandi grunsemdir um að boggullinn Behringer SM57 væri haldin málheltu og kynni ekki að mynda framgómslegs lokhljóð. Mælissérfræðingurinn, Natalya Koskakova frá St. Pétursborg, talar ekkert nema rússnesku en eftir því sem við komumst næst eru talfærin í bogglunum ennþá vön hörðum framburði einsog tíðkaðist í Evrópu fyrir 1200 árum og ráða því ekki við íslenskuna í nútímanum sem er orðin svo linmælt. Það voru gerðar tilraunir með þetta og bogglarnir fyrst látnir lesa þetta kvæði á gaml-norsku, úr kvæðaheftinu Kveldspráki Kannibals:

hryggrum byggrum
hrefenum malkum
hyggurums byggsum
favita falkum

Og síðan strax á eftir hinn íslenska kánterpart, einsog hann kemur fyrir í Kvöldræðum Kannibalusar:

þótt hrygginn byggir
hrafnsins mjólk
hyggur bygg sér
fávíst fólk

Bogglarnir skildu bæði kvæðin einsog þau stóðu á blaði, en gátu bara haft eftir kvæðið gamlnorska.
Í endursögn hljómaði kvæðið svo:

Mjólk er góð, jafnvel úr hröfnum
og góð fyrir bein
en fávíst fólk kýs heldur
að drekka bjór

Tilað sanna kenninguna svo af tæki var bogglunum ennfremur gefið það verkefni að snúa kvæðinu yfir á ensku, og fylgja merkingunni frekar en orðunum úr orginal útgáfunum.
Þeir luku við það og skiluðu af sér þessu ljóði:

For the steeple, people
milk for its ilk
A Raven´s bone, high on throne
Dearly prefers beer

Þýðing bogglanna var ólíkindalega lík þýðingu á sama ljóði frá sama tíma og í barnasöngvabókinni The Edgar Allan Poe´s Collection of Nursery Rhymes, Volume 54 frá árinu 1867 - og birtist svo - með góðfúslegu leyfi höfundar:

High up on the Steeple
A Raven gnaws on a Bone
No one should bilk Milk
Small People don´t drink Beer

Það var því til sönnunar um harðgerðni talfæra bogglanna, sem eru klónaðir úr frumuvefjum frá þeim tíma þegar miklu meira var um ljón á meginlandi Evrópu, ljón og önnur dýr sem drápu bráð sína með því að bíta hana á barkann og kyrkja. Það má samt ekki misskiljast að enska nútímans sé svo skýrmælt og hart mál einsog þessi kenning gefur til kynna - það eru bara bogglarnir sem hafa þannig framburð.

Nastya Koskakova hin rússneska og hinn tékkneski, Vyatoslav Blakjakin - sem er sérlegur uppeldisfélagsfræðingur bogguls inc, lentu síðan í harðarifrildi um raunverulega ástæðu enskugirni bogglanna þegar sá síðarnefndi, hinn tékknesi Vyatoslav Blakjakin nefndi aðra kenningu til sögunnar.
Hann vildi meina, og studdi það órekjanlegum rökum að bogglarnir tryðu á alheims tjáskipti miðil borgara heimsins, semsé eitt tungumál fyrir alla. Ef allir tala sama tungumál eykur það jöfnuð meðal manna og þarafleiðandi auðveldara fyrir fólk að eiga frjáls og óþvinguð samskipti.

En ergo, The Great Terror - UK17 mix - í boði hins nýlýðræðislegu samfélags boggla (ath. boggull 386 vill að andstaða hans sé bókuð, hann er hvorki sáttur við mixið né nokkuð annað sem kemur fram á þessari síðu)

Iggjaldur Geltspjaldsson, Sitjandi Formaður (ef einhver er að velta því fyrir sér þá já, ég er indjáni. Nafngiftin Sitjandi Formaður kemur tilaf því að á mínum yngri árum þá settist ég aldrei neins annars staðar en þarsem ég var fyrir öllum. Yfirleitt var kallað á mig "Færðu þig" en það naf)n var frátekið afa mínum, Færðu þig, sem var bæklaður alkóhólisti.

Beint framhald !!!

THE CRITERIA OF POWER
Hin samfélagslega vitundarvakning bogglanna hefur lýst sér með ýmsu móti. Sumir bogglarnir eru meðvitaðri um jafna dreifingu matvæla, enginn vill fá meira en sá næsti og allir verða áhyggjufullir og þungbrýndir ef þeir fá minna því þá vita þeir að einhver er ekki samtaka í jöfnuðinum. Við höfum áhyggjur af þessari þróun, allir bogglarnir borða minna en þeir gerðu, aukþess að sumir eru hættir að borða vissir matvörur - td. eru bogglar 3, c og lll orðnir grænmetisætur og vilja sérfæði. Boggull LC ll vill engar mjólkurafurðir og boggull 16 neitar að borða kartöflur.
Þarsem bogglarnir voru endurvaktir úr frumuvefjum úr dýrum sem dóu út 1100 árum þegar loftslagið var allt öðru vísi á Ísland, gefur það augaleið að þeir eru ekki í sínu Prima Firmus hér á Íslandi nútímans - heilsa þeirra er því viðkvæm og enn sem komið er vitum ekki hvort betra er fyrir bogglana að borða minna eða meira meðan þeir eru í þessu ástandi.
Einhver lagði til að meðalvegurinn væri skynsamlegasta lausnin á dillemmu sem slíkri, en á fundi komust rannsóknarmenn að þeirri niðurstöðu að ömmuleiðin skyldi valin - þ.e. láta dýrin borða á sig blístur í hvert skipti.
Það urðu skemmtilegar umræður um orðtækið "að borða á sig blístur" við matarborðið þegar "ömmuleiðin" var fyrst reynd. Nokkrir héldu því fram að vitlaust væri með orðtækið farið en útlendingarnir í hópnum (statistíkur-managerinn okkar er pólskur og Outlook-verkfræðingurinn er franskur), skildu ekki þegar reynt var að þýða fyrir þá svo gegnsæi orðanna skildist, af hverju nokkrum dytti í hug að hollt væri að borða svo mikið að mann tæki allan út í kýlum og blöðrum. Blístur er líka gamalt orð fyrir blöðrur og önnur útferðarsár, og útlendingarnir skildu orðkynngnina í því að lýsa ofáti á þann veg að loft blístrast útum opið kýli á líkamanum.
Lífeðlisfræðingurinn okkar, Pálína á hjólinu, tók líka undir að svona brygðist líkami manna ekki við fæðutruflunum.
Nóg um það.
Aðrir bogglar fundu einstaklingshyggju sinni útrás í sósjalismanum og töldu það húmaníska og náttúrulega yppfyllningu hinnar almáttarlegu sköpunargetu sinnar.
Þeir telja í hverjum boggli búi einhverskonar listamaður, og öll hans sköpun sé einstök og mikilvæg. Það urðu því hatrammar deilur í mixerklefanum milli þeirra tveggja boggla - 386 og UK17, sem töldu sinn innra listamann vera hljóðblandara. Þeir rifust um það hvernig mússikk bogglanna ætti að hljóma og hafa enn ekki fundið neina lendingu í þeim málum. 386 afneitar öllu grúski og hljómum sem hafa heyrst áður, hann hefur verið að lesa þeóríu um 12tónamússik og er hrifinn en finnst hún vera takmörkuð við alltof fáa hljóma og finnst líka að of mikið hafi þegar verið samið af tónlist í þessum dúr. (Af gefnu tilefni, 386 leggur hatramma fæð á bæði dúr og moll hljóma og neitar að vinna við tónlist þarsem slíkir hljómar koma fyrir).
UK17 skiptir um skoðun á tveggja mínútu fresti og hagar sér einsog þríklofinn persónuleiki á sýru í speglasal. Aðra mínútuna vill hann að mörghundruð manna symfóníur flytji tónlist bogglanna og hefur ítrekað reynt að krefja okkur um númerið á útgjaldareikningi bogguls ehf, svo hann geti pantað orkestral útsetningar frá fyrirtæki John Paul Jones í London - sem eru fokdýrar, sjáið til, við viljum allt fyrir bogglana gera - en þetta er langt yfir mörkunum.
Tveimur mínútum síðar er UK17 orðinn Becksinni og vill gera allt sjálfur með einum sampler og leitar í ruslinu að ónýtum míkrafónum tilað gera eins heimilislegar upptökur og mögulegt er.
Um daginn atvikaðist þannig að UK17 afneitaði allri mússiksögu og öllu því tengdu sem áður hefur verið prófað og gert - þá var hann fyrir íroníska tilviljun orðinn sammála 386, en það gekk ekki til lengdar - hann hafnaði hugmyndum 386 á þeirri forsendu að 386 væri asni.

Á næstu vikum verða því endurbirt nokkur eldri lög, þarsem ný mix hafa verið gerð af þeim og mixerbogglarnir tveir geta engan veginn fundið lendingu í því að ákveða hvort mixið sé betra.

Og enn meira enn síðar
Iggjaldur Gjeldspeltsson, Sitjandi Formaður